رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر C در بیماران CHD
نویسندگان
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: کاربرد روش های مقابله با استرس در بیماران عروق کرونر قلب می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح پروتئین واکنشگر C شود. ولی، پژوهشگران تا به حال به طور تجربی آن را مورد کنکاش قرار نداده اند. لذا، هدف اصلی این پژوهش شناخت رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر C و نیز یافتن راه های مقابله ای است؛که تغییرات در غلظت پروتئین واکنشگر C را پیش بینی می کنند. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. در سال 1390 انجام پذیرفته است. جامعه آماری آن را همه بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب(CHD) مراجعه کننده به بیمارستان قلب و عروق شهید رجائی تهران در سال 1390 بودند. تعداد 44 بیمار مبتلا به CHD بستری در بخش های داخلی زنان و مردان و بخش های خصوصی بیمارستان که گرفتگی عروق کرونر در آنها توسّط آنژیوگرافی مورد تایید قرار گرفته بود از بین بیماران واجد شرایط به روش نمونه برداری قضاوتی انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه راه های مقابله ای- لازاروس و فولکمن (Folkman& Lazarus) و کیت پروتئین واکنشگر C (ساخت شرکت پارس آزمون) استفاده شد. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری توصیفی و نیز ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیّری به روش گام به گام در سطح معناداری 01/0 استفاده شد. قابل ذکر است که نرم افزار رایانه ای مورد استفاده در این پژوهش برای پردازش داده ها، SPSS نسخه 17 بود. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین راه های مقابله با تنیدگی هیجان مدار(ناکارآمد) با بیومارکر پروتئین واکنشگر C همبستگی مثبت و رابطه معنادار و نیز بین راه های مقابله با تنیدگی مسأله مدار(کارآمد) با بیومارکر پروتئین واکنشگر C همبستگی منفی و رابطه معنادار وجود دارد. همچنین ضریب تأثیر راه مقابله ای ارزیابی مجدّد مثبت با توجّه به مقدارt نشان داد که از بین 8 راه مقابله با تنیدگی فقط این متغیّر با اطمینان 99/0 می تواند تغییرات مربوط بیومارکر پروتئین واکنشگرC را پیش بینی کند(001/0 P=). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افزایش کاربرد راه های مقابله با تنیدگی هیجان مدار(ناکارآمد) باعث افزایش در سطح بیومارکر پروتئین واکنشگر C و افزایش در به کارگیری راه های مقابله با تنیدگی مسأله مدار(کارآمد) منجر به کاهش در سطح بیوماکر پروتئین واکنشگرC می شود.
منابع مشابه
رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر c در بیماران chd
زمینه و هدف: کاربرد روش های مقابله با استرس در بیماران عروق کرونر قلب می تواند منجر به تغییرات قابل ملاحظه ای در سطح پروتئین واکنشگر c شود. ولی، پژوهشگران تا به حال به طور تجربی آن را مورد کنکاش قرار نداده اند. لذا، هدف اصلی این پژوهش شناخت رابطه بین راه های مقابله با استرس و بیومارکر پروتئین واکنشگر c و نیز یافتن راه های مقابله ای است؛که تغییرات در غلظت پروتئین واکنشگر c را پیش بینی می کنند. ...
متن کاملرابطه بین روشهای مقابله با استرس و سطوح اینترلوکین- β1 و کورتیزول در بیماران قلبی کرونری
Background and Aim: Coping ways with stress in coronary heart disease patients can lead to significant changes in the levels of biomarkers IL- 1 β and cortisol. Thus, the aim of the present study was to examine the relationship between coping ways with stress and level of IL- 1 β and cortisol in coronary heart disease patients. Materials and Methods: The statistical population covered al...
متن کاملرابطه بین طرحواره های هیجانی با میزان اضطراب وافسردگی و سبک ها ی مقابله با استرس در بیماران کرونری قلب
چکیده زمینه و هدف: ارتباط استرس و بیماری کرونری قلب در چنین مطالعه نشان داده شده است. طرحواره ها از دوران کودکی به تدریج شکل گرفته و باور ها و شناخت فرد در آینده را تشکیل می دهند. هدف از این پژوهش تعیین رابطه طرح واره های هیجانی با اضطراب، افسردگی و سبک های مقابله با استرس در بیماران کرونری قلب می باشد. مواد و روش کار: به این منظور 100 نفر از بیماران بستری در بخش قلب بیمارستان امام رضا (ع) شهرس...
متن کاملتأثیر تمرین ترکیبی بر فتوئین A، پروتئین واکنشگر C و برخی پارامترهای بیوشیمیایی در بیماران همودیالیزی
هدف از این پژوهش، ارزیابی اثربخشی تمرینات منظم ترکیبی حین دیالیز بر فاکتورهای خطر مداخلهگر در بیماریهای قلبی ـ عروقی بود. بدینمنظور، 45 بیمار همودیالیزی (با میانگین سنی 9/02± 61 سال و وزن 11/25± 69 کیلوگرم) بهطور تصادفی در دو گروه تمرین (24 نفر) و کنترل (21 نفر) جای گرفتند. گروه تمرین در یک دوره برنامۀ تمرین ترکیبی 16 هفتهای شرکت نمود که تمرینات آنها شامل: رکابزدن بهوسیلۀ ارگومتر...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 21 شماره 3
صفحات 431- 440
تاریخ انتشار 2014-08-02
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023